Zomerkamp Zwitserland

Eindelijk was het zover. Met zijn vieren vertrokken we naar Zwitserland. Aangezien we met zijn vieren waren, konden we met 1 auto en aanhanger het redden. Na een vlot verlopen reis kwamen we aan in Sissach.
In Sissach hadden we een stuk weiland geregeld via Desmond. Zijn moeder heeft daar nog een schoolvriendin wonen met een biologische boerderij. Vanaf het weiland hadden we een prachtig uitzicht over Sissach.
De volgende dag hebben we kennis gemaakt met de Opa en Oma van Desmond. Zij boden ons een bbq aan. Hier hebben we erg van genoten, het vlees was echt goed.
Uiteraard zijn we ook nog een dag gaan wandelen, want we wilden wel wat zien van de omgeving.
Op een mooie droge dag hebben we kersen geplukt. Hier hebben we kennis gemaakt met de lokale bevolking. Bij de boer van de kersenbomen mochten we ook mee lunchen. Prachtig om te zien hoe het er aan toegaat bij zo’n gezin. Het kersen plukken zelf was ook zeer geslaagd, of moet ik zeggen eten en gooien. 😉
Afijn na een prachtige tijd in Sissach was het tijd om te gaan verkassen naar het Jura gebied en wel specifiek naar het pittoreske dorpje Saignelegier.
Dit is dus in het Franse gedeelte van Zwitserland, daar waar in Sissach Duits werd gesproken. Dit leverde een uitdaging op, aangezien geen van ons Frans verstaat.
Maar goed, na een ha;f uur was het ons toch gelukt om ons aan te melden op de lokale camping. Een prachtige camping, alwaar je voor weinig een kist met hout kunt kopen voor een kampvuurtje.
In de omgeving was van alles te doen, zoals kayakken, een rit met stoomtrein of bowlen. Die drie dingen hebben we dus niet gedaan.
We zijn wel nog gaan mountainbiken, tenminste Desmond en ik. Robin voelde zich namelijk niet lekker en Joost is toen bij hem achter gebleven.
Op de laatste dag in Saignelegier zijn we nog met een grote soort step gaan down-hillen. Onder begeleiding van iemand gingen we keihard de berg af over een parcours van 8 kilometer zijn we 800 meter gedaald. Bovendien was er halverwege nog een klein stukje steppen omhoog bij. Over grasvelden en smalle rotsachtige bergpaadjes door het bos ging het hard. Het was ook nog zwaar, continu remmen en ontzettend goed uitkijken.
Om het kamp af te sluiten zijn we ook nog langs gegaan bij de verkenners in Valkenswaard. We zagen dat het goed was en kunnen nu met een gerust hart het kamp afsluiten en uitkijken naar het begin van het nieuwe seizoen.